Tijdlijn DDR
Alle gebeurtenissen vóór, tijdens en na de regeerperiode v/d voormalige DDR worden middels een zgn. tijdlijn weergeven.
Met name de gebeurtenissen in 1989 zijn erg intrigerend.
Met name de gebeurtenissen in 1989 zijn erg intrigerend.
28 november - 1 december 1943
Sovjet-ambassade (Teheran, Iran)
Terwijl de 2e wereldoorlog nog in volle gang is, worden al gesprekken gevoerd door de geallieerde leiders over de toekomst van Nazi-Duitsland na de oorlog.
De Conferentie van Teheran is een bijeenkomst tussen Stalin (SU), Roosevelt (VS) en Churchill (VK), die wordt gehouden in de Sovjet-ambassade in Teheran (Iran).
Het doel v/d conferentie is om de geallieerde strategie te bepalen tegen nazi-Duitsland. Hierbij staat de discussie om een 2e front in West-Europa te openen centraal. Om Stalins hulp te behouden, offeren de westerse mogendheden de staten in oostelijk Europa op.
De Conferentie van Teheran is een bijeenkomst tussen Stalin (SU), Roosevelt (VS) en Churchill (VK), die wordt gehouden in de Sovjet-ambassade in Teheran (Iran).
Het doel v/d conferentie is om de geallieerde strategie te bepalen tegen nazi-Duitsland. Hierbij staat de discussie om een 2e front in West-Europa te openen centraal. Om Stalins hulp te behouden, offeren de westerse mogendheden de staten in oostelijk Europa op.
4 - 11 februari 1945
Livadiapaleis (Livadiya (nabij Jalta), Oekraïne)
De 2e wereldoorlog nadert zijn eind en is het inmiddels een kwestie van tijd, voordat Hitler en Nazi-Duitsland gaan capituleren.
Voor de 2e keer komen de drie geallieerde leiders Roosevelt (VS), Churchill (VK) en Stalin (SU) bij elkaar tijdens de Conferentie van Jalta.
De conferentie vind plaats in de badplaats Jalta op de Krim in het Livadiapaleis. Deze locatie wordt gekozen, omdat Stalin weigert zijn grondgebied te verlaten.
Voor de 2e keer komen de drie geallieerde leiders Roosevelt (VS), Churchill (VK) en Stalin (SU) bij elkaar tijdens de Conferentie van Jalta.
De conferentie vind plaats in de badplaats Jalta op de Krim in het Livadiapaleis. Deze locatie wordt gekozen, omdat Stalin weigert zijn grondgebied te verlaten.
30 april 1945
Hoofdstad Berlijn wordt belaagd. De Sovjets hebben inmiddels het stadscentrum bereikt. Het is een kwestie van dagen, voordat ze de bunker van Hitler zullen bereiken.
Adolf Hitler pleegt zelfmoord in zijn bunker in Berlijn, omdat de oorlog nagenoeg verloren is.
Op diezelfde dag brengt de Sovjet-Unie Gruppe Ulbricht (een groep communistische ballingen v/d KPD o.l.v. Walter Ulbricht) naar het oosten van Duitsland. De groep begint daar met het opbouwen v/e communistisch bewind.
Adolf Hitler pleegt zelfmoord in zijn bunker in Berlijn, omdat de oorlog nagenoeg verloren is.
Op diezelfde dag brengt de Sovjet-Unie Gruppe Ulbricht (een groep communistische ballingen v/d KPD o.l.v. Walter Ulbricht) naar het oosten van Duitsland. De groep begint daar met het opbouwen v/e communistisch bewind.
7 - 9 mei 1945
(Reims, Frankrijk)
Na de zelfmoord van Adolf Hitler wordt Karl Dönitz het nieuwe staatshoofd (rijkspresident), en tevens de opperbevelhebber van de strijdkrachten. Op 7 mei 1945 geeft hij Alfred Jodl opdracht om 02:41 uur in de ochtend de Duitse overgave te tekenen in Reims voor de onvoorwaardelijke overgave van alle Duitse strijdkrachten aan de geallieerden.
Op 8 mei wordt nogmaals een capitulatie ondertekend, speciaal voor de Sovjet strijdkrachten in aanwezigheid van generaal Georgi Zjoekov.
Omdat de Sovjet-Unie ten oosten van Duitsland ligt, duurt het overigens tot 9 mei 1945 lokale tijd in Moskou, totdat de Duitse militaire overgave officieel een feit is, waardoor Rusland en veel andere Europese landen ten oosten van Duitsland hun dag van overwinning vieren op 9 mei.
Op 8 mei wordt nogmaals een capitulatie ondertekend, speciaal voor de Sovjet strijdkrachten in aanwezigheid van generaal Georgi Zjoekov.
Omdat de Sovjet-Unie ten oosten van Duitsland ligt, duurt het overigens tot 9 mei 1945 lokale tijd in Moskou, totdat de Duitse militaire overgave officieel een feit is, waardoor Rusland en veel andere Europese landen ten oosten van Duitsland hun dag van overwinning vieren op 9 mei.
17 juli - 2 augustus 1945
Slot Cecilienhof (Potsdam, Duitsland)
Stalin (SU), Attlee (VK) en Truman (VS) komen negen weken na de Duitse capitulatie samen om te beslissen hoe Duitsland moest worden geregeerd.
Hier wordt o.a. besloten om de bezette Duitse gebieden op te delen in vier gebieden. Ook hoofdstad Berlijn moet vanuit strategische overwegingen in 4 sectoren worden gedeeld.
De Conferentie van Potsdam wordt georganiseerd in Cecilienhof te Potsdam nabij Berlijn, Duitsland.
Hier wordt o.a. besloten om de bezette Duitse gebieden op te delen in vier gebieden. Ook hoofdstad Berlijn moet vanuit strategische overwegingen in 4 sectoren worden gedeeld.
De Conferentie van Potsdam wordt georganiseerd in Cecilienhof te Potsdam nabij Berlijn, Duitsland.
21 - 22 april 1946
Admiralspalast (Berlijn, Duitsland)
Oprichting Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED).
De Sovjet-Unie dwingt de Kommunistische Partei Deutschlands (KPD) en de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) tot een fusie wat leidt tot het ontstaan v/d Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED).
De Sovjet-Unie dwingt de Kommunistische Partei Deutschlands (KPD) en de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) tot een fusie wat leidt tot het ontstaan v/d Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED).
20 juni 1948
De westerse geallieerden voeren in de West-Duitse gebieden de D-Mark in.
De Sovjets reageren hier drie dagen later op door in de Sovjet bezettingszones in Duitsland de Ostmark te introduceren.
De Sovjets reageren hier drie dagen later op door in de Sovjet bezettingszones in Duitsland de Ostmark te introduceren.
24 juni 1948
Begin van de Blokkade van Berlijn, die aanhoudt tot 12 mei 1949.
Bij de Blokkade van Berlijn worden de weg-, spoor- en binnenvaartverbindingen tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn door de Sovjet-Unie afgesloten.
De blokkade is een reactie op de invoering v/d D-mark in de westelijke bezettingszones van Duitsland. Gedurende de blokkade wordt West-Berlijn via een luchtbrug bevoorraad.
Bij de Blokkade van Berlijn worden de weg-, spoor- en binnenvaartverbindingen tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn door de Sovjet-Unie afgesloten.
De blokkade is een reactie op de invoering v/d D-mark in de westelijke bezettingszones van Duitsland. Gedurende de blokkade wordt West-Berlijn via een luchtbrug bevoorraad.
25 - 28 januari 1949
Haus der Deutschen Wirtschaftskommission (Oost-Berlijn, Sovjet Bezettingszone)
Tijdens het Eerste Partijcongres van de SED weten de Stalinisten hun partijprogramma door te drukken. Het partijprogramma maakt een einde aan de wereldbeschouwelijke neutraliteit ("eigen weg naar het socialisme") en introduceert het marxisme-leninisme.
23 mei 1949
Museum Alexander Koening, (Bonn am Rhein, Britse Bezettingszone)
Oprichting
Bundesrepublik Deutschland (BRD).
Bundesrepublik Deutschland (BRD).
7 oktober 1949
Gästehaus des Deutschen Volksrates (Oost-Berlijn, Sovjet Bezettingszone)
Oprichting
Deutsche Demokratische Republik (DDR).
Deutsche Demokratische Republik (DDR).
11 oktober 1949
25 juli 1950
Walter Ulbricht wordt tot secretaris-generaal van de SED gekozen. Hij wordt hiermee de machtigste man van de partij. De invloed van de beide voorzitters Pieck en Grotewohl neemt hierdoor sterk af.
19 oktober 1950
De Volkskammerverkiezingen vinden plaats in de Duitse Democratische Republiek. Het zijn de eerste landelijke verkiezingen in DDR, die pas een jaar eerder is opgericht.
vanaf 1952
Het DDR-regiem besluit om de grens met de BRD af te grendelen met levensbedreigende versperringen vanwege de zogenaamde Republikflucht.
in 1952
Gedurende de eerste paar jaar van haar bestaan is de DDR een federale staat, met de deelstaten, Länder, Mecklenburg, Saksen-Anhalt, Brandenburg, Thüringen en Saksen.
In 1952 wordt deze structuur afgeschaft en vervangen door 15 districten, Bezirke, die tot 1990 zullen blijven bestaan. Deze districten worden naar hun belangrijkste stad genoemd. Het doel van de nieuwe grenzen en -namen is om een streep te zetten onder de Duitse geschiedenis en de herinnering aan oude staten zoals Mecklenburg, Brandenburg en Saksen uit te wissen.
In 1952 wordt deze structuur afgeschaft en vervangen door 15 districten, Bezirke, die tot 1990 zullen blijven bestaan. Deze districten worden naar hun belangrijkste stad genoemd. Het doel van de nieuwe grenzen en -namen is om een streep te zetten onder de Duitse geschiedenis en de herinnering aan oude staten zoals Mecklenburg, Brandenburg en Saksen uit te wissen.
mei 1952
De DDR begint de grens Duits-Duitse grens met prikkeldraad en wachttorens af te bakenen.
17 juni 1953
De keiharde stalinistische koers van de SED leidt tot een volksopstand, die met grof geweld werd onderdrukt.
december 1955
De hallsteindoctrine wordt in december 1955 door de Duitse parlement aangenomen.
De hallsteindoctrine is een politieke doctrine, dat inhoudt, dat er volgens de BRD geen diplomatieke betrekkingen mogen worden onderhouden met landen die de DDR erkennen of daartoe overgaan.
De hallsteindoctrine is een politieke doctrine, dat inhoudt, dat er volgens de BRD geen diplomatieke betrekkingen mogen worden onderhouden met landen die de DDR erkennen of daartoe overgaan.
3 & 4 november 1958
Onder leiding van het Centraal Comité v/d SED en de Staatsplanningscommissie wordt een chemieconferentie gehouden in de Leuna-fabrieken. Als gevolg hiervan wordt een chemieprogramma aangenomen, dat voorziet in een verdubbeling van de chemische productie in 1965.
7 september 1960
Wilhelm Pieck overlijdt in Oost-Berijn en beëindigt hiermee in feite zijn ambtstermijn als staatspresident van de DDR.
6 november 1961
Bouw v/d Muur klaar.
na 1961
Met de bouw van het IJzeren Gordijn en de Berlijnse Muur wordt de grens een dodenzone met mijnenvelden en wordt het illegaal passeren ervan een levensgevaarlijke arbeid.
vanaf 1962
Vanaf 1962 worden op grote schaal politieke gevangenen door de Bondsrepubliek vrijgekocht uit de DDR.
in 1962
De West-Berlijnse afdeling v/d SED wordt losgekoppeld v/d moederpartij en krijgt de naam Sozialistische Einheitspartei Westberlins (Socialistische Eenheidspartij van West-Berlijn).
26 juni 1963
Bij de Berlijnse Muur speecht de Amerikaanse president John F. Kennedy ‘Ich bin ein Berliner’.
Op het hoogtepunt v/d Koude Oorlog bezoekt de Amerikaanse president John F. Kennedy West-Berlijn, waar hij zijn solidariteit met de inwoners van Berlijn betuigt.
Op het hoogtepunt v/d Koude Oorlog bezoekt de Amerikaanse president John F. Kennedy West-Berlijn, waar hij zijn solidariteit met de inwoners van Berlijn betuigt.
21 oktober 1969
Willy Brandt treedt aan als Bondskanselier van de BRD. Hij voert een politiek van toenadering tot de DDR (Neue Ostpolitik).
in 1969
Bouw 365 meter hoge tv-toren aan de Alexanderplatz in Berlijn.
3 mei 1971
Erich Honecker
Walter Ulbricht wordt aan de kant geschoven en vervangen door Erich Honecker als secretaris-generaal v/h Centraal Comité v/d SED.
21 december 1972
West- en Oost-Duitsland sluiten een verdrag over de onderlinge betrekkingen en de erkenning v/d Duits-Duitse grenzen.
Er worden wederzijds permanente vertegenwoordigers uitgewisseld.
Er worden wederzijds permanente vertegenwoordigers uitgewisseld.
5 januari 1973
Andries Bickerweg 6, Den Haag
Nederland erkent de DDR. In Den Haag komt een Oost-Duitse ambassade.
18 september 1973
Hoofdgebouw Verenigde Naties (New York, VS)
Zowel de BRD als de DDR treden toe tot de Verenigde Naties. Dit jaar wordt de DDR internationaal erkend als staat.
1 augustus 1975
(Helsinki, Finland)
Presentatie van haar slotverklaring door de Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa, die als de Helsinki-Akkoorden de geschiedenis zijn ingegaan.
23 april 1976
Schloßplatz (voorheen Marx-Engels-Platz), (Berlijn, Duitsland)
Het Palast der Republik wordt op 23 april 1976 geopend aan de Marx-Engels-Platz, de huidige Schloßplatz (nabij Unter den Linden)
Het moet een toonbeeld zijn v/d vooruitgang van de DDR. Binnen wordt het gebouw met talrijke grote bolvormige lampen verlicht, waardoor het de spotnaam Erichs Lampenladen of Honnies Lampenladen (de lampenwinkel van Erich Honecker) krijgt.
Het moet een toonbeeld zijn v/d vooruitgang van de DDR. Binnen wordt het gebouw met talrijke grote bolvormige lampen verlicht, waardoor het de spotnaam Erichs Lampenladen of Honnies Lampenladen (de lampenwinkel van Erich Honecker) krijgt.
16 november 1976
Wolf Biermann
Wolf Biermann (een populaire protestzanger) mag niet meer de DDR in en verliest zijn staatsburgerschap. Er breken grote protesten uit tegen het DDR-regime, de grootste sinds 1953.
8 juni 1986
De 4-jaarlijkse Volkskammerverkiezing vindt plaats. Achteraf gezien blijkt dit de laatste verkiezing te zijn. Na de Duitse Hereniging in 1990 verdwijnt de Volkskammer namelijk.
12 juni 1987
Toespraak Ronald Reagan, (Berlijn, Duitsland)
President v/d VS Ronald Reagan roept vanaf een platform nabij de Brandenburger Tor (met uitzicht op de Muur) de Sovjet-president Michail Gorbatsjov op om de Muur neer te halen ("Mr. Gorbachev, tear down this wall!").
17 januari 1989
In Oost-Berlijn worden bij de herdenkingsfeesten voor Rosa Luxemburg en Karl Liebknecht honderden demonstranten gearresteerd. Honecker zegt, dat de Berlijnse Muur (indien nodig) nog wel honderd jaar zal blijven bestaan.
Mei 1989
Bij de Oost-Duitse verkiezingen voor de gemeenteraad op 7 Mei 1989 behalen de SED en coalitiepartijen het ‘slechtste’ resultaat uit de DDR-geschiedenis: 98,85 procent.
Dissidenten en critici van het regime, waaronder de kerken, verwijten de SED de uitslag grondig te hebben gemanipuleerd. In Leipzig komt het tot flinke demonstraties.
Dissidenten en critici van het regime, waaronder de kerken, verwijten de SED de uitslag grondig te hebben gemanipuleerd. In Leipzig komt het tot flinke demonstraties.
27 juni 1989
Tussen Sopronkőhida en Sankt Margarethen im Burgenland
Op de weg van Sankt Margarethen im Burgenland (Oostenrijk) naar Sopronkőhida (Hongarije) hebben de Oostenrijkse minister van buitenlandse zaken (Alois Mock) en zijn communistische Hongaarse collega (Gyula Horn) een gat in het grenshek geknipt als teken dat Hongarije van plan is de grenzen te gaan openen.
19 augustus 1989
De Pan-Europese Picknick is een vredesdemonstratie, die wordt gehouden op de grens tussen Oostenrijk en communistisch Hongarije, nabij de stad Sopron. Op die dag wordt de grens tussen het Communistische Oost-Europa en West-Europa voor het eerst in jaren 3 uur lang opengesteld. In beginsel is de picknick bedoeld voor dorpelingen en families in de directe omgeving om samen te picknicken.
Meer dan zeshonderd burgers van de DDR (als toeristen naar Hongarije overgekomen) maken van de drie uur gebruik om naar West-Duitsland te vluchten. In aanloop naar 19 augustus hebben organisatoren van de Pan-Europese Picknick folders verspreid waarin de opening van de grens wordt aangekondigd. Officieel hebben Hongaarse grensbewakers de opdracht om te voorkomen dat men over de grens gaat vluchten, maar zij doen niets aan de stroom vluchtelingen uit de DDR.
De demonstratie wordt gezien als een belangrijke gebeurtenis in de politieke ontwikkelingen, die uiteindelijk zullen leiden tot de val v/h IJzeren Gordijn.
Meer dan zeshonderd burgers van de DDR (als toeristen naar Hongarije overgekomen) maken van de drie uur gebruik om naar West-Duitsland te vluchten. In aanloop naar 19 augustus hebben organisatoren van de Pan-Europese Picknick folders verspreid waarin de opening van de grens wordt aangekondigd. Officieel hebben Hongaarse grensbewakers de opdracht om te voorkomen dat men over de grens gaat vluchten, maar zij doen niets aan de stroom vluchtelingen uit de DDR.
De demonstratie wordt gezien als een belangrijke gebeurtenis in de politieke ontwikkelingen, die uiteindelijk zullen leiden tot de val v/h IJzeren Gordijn.
4 september 1989
Voor de Nikolaikirche (Leipzig, DDR)
Er vinden in de DDR (met name in de stad Leipzig) elke maandagavond massale geweldloze protestdemonstraties plaats onder de leus "Wir sind das Volk".
Het doel v/d demonstraties zijn in eerste instantie om het vrij mogen reizen onder de aandacht te brengen. Hierna groeien de demonstraties uit tot protesten tegen het communistische regime.
Het doel v/d demonstraties zijn in eerste instantie om het vrij mogen reizen onder de aandacht te brengen. Hierna groeien de demonstraties uit tot protesten tegen het communistische regime.
11 september 1989
Hongarije besluit om de westgrens naar Oostenrijk open te zetten voor Oost-Duitse vakantiegangers. De westgrens gaat na een tijd volledig open. De West-Duitse ambassades in Praag en Warschau stromen meermalen vol met Oost-Duitse vluchtelingen, die toegelaten worden tot de Bondsrepubliek. In september komt de eerste groep van 3.000 personen naar de BRD.
7 oktober 1989
Terwijl de DDR haar 40e verjaardag viert, wordt in de hele DDR gedemonstreerd. In Leipzig worden honden en waterkanonnen ingezet tegen de circa 4.000 demonstranten. Heel veel mensen worden opgepakt.
Gorbatsjov houdt een toespraak in Berlijn voor het Politbüro.
Gorbatsjov houdt een toespraak in Berlijn voor het Politbüro.
9 oktober 1989
Montagsdemonstrationen (Leipzig, DDR)
Ondanks een grote angst voor een gewapende confrontatie verzamelen zich aansluitend op het gebed om vrede in vijf kerken in Leipzig meer dan 70.000 burgers.
Het SED-regime treedt ondanks de massale troepenmacht in Leipzig niet op tegen de (op dat moment nog) grootste demonstratie uit de geschiedenis van de DDR (100.000 mensen). De demonstranten eisen hervormingen en een zekere mate van democratisering van hun staat.
Het SED-regime treedt ondanks de massale troepenmacht in Leipzig niet op tegen de (op dat moment nog) grootste demonstratie uit de geschiedenis van de DDR (100.000 mensen). De demonstranten eisen hervormingen en een zekere mate van democratisering van hun staat.
16 oktober 1989
Montagsdemonstrationen (Leipzig, DDR)
Op deze maandag demonstreren 150.000 mensen. Veel televisieploegen zijn aanwezig.
Zelfs Aktuelle Kamera zendt een kort verslag uit.
Zelfs Aktuelle Kamera zendt een kort verslag uit.
18 oktober 1989
West-Duitse nieuwsprogramma Tagesschau
Egon Krenz bewerkstelligt samen met anderen (o.a. Günter Schabowski) de "val van Erich Honecker". Na de val van Honecker wordt Egon Krenz staats- en partijleider.
Dit resulteert overigens niet in minder demonstraties, deze breiden zich zelfs over het hele land uit.
Dit resulteert overigens niet in minder demonstraties, deze breiden zich zelfs over het hele land uit.
23 oktober 1989
Montagsdemonstrationen (Leipzig, DDR)
25.000 burger betogen in Leipzig. Ook in andere steden zijn er massaprotesten.
30 oktober 1989
Demonstratie voor het stadhuis van Plauen (Plauen, DDR)
"Wir sind das Volk!" De roep van de demonstranten wordt steeds sterker. De demonstratie in Leipzig telt opnieuw circa 300.000 deelnemers, die uit alle hoeken van de DDR naar Leipzig trekken.
4 november 1989
(Oost-Berlijn, DDR)
In Oost-Berlijn vindt de eerste legale protestdemonstratie plaats met ruim 500.000 betogers voor vrije verkiezingen en de vrijheid van drukpers, vergadering en meningsuiting.
6 november 1989
(Berlijn, DDR)
De grootste maandagdemonstratie in Leipzig vindt plaats in de stromende regen. Circa 400.000 deelnemers eisen hervormingen.
7 november 1989
West-Duitse nieuwsprogramma Tagesschau
De DDR-regering treedt af.
9 november 1989
De Berlijnse muur valt!
Politburo-woordvoerder Schabowski stelt (mede door een communicatiefout) tijdens een ingelaste persconferentie om 18.57 uur, dat Oost-Duitse burgers binnenkort zonder visum naar het Westen mogen reizen.
Op de vraag of daarmee ook de grens bij de Berlijnse Muur open gaat, zegt Schabowski ‘ja’.
Enkele uren later stromen duizenden DDR-burgers al naar de grens met West-Berlijn, die nog vóór 22.00 uur open gaat onder druk van de bevolking.
Politburo-woordvoerder Schabowski stelt (mede door een communicatiefout) tijdens een ingelaste persconferentie om 18.57 uur, dat Oost-Duitse burgers binnenkort zonder visum naar het Westen mogen reizen.
Op de vraag of daarmee ook de grens bij de Berlijnse Muur open gaat, zegt Schabowski ‘ja’.
Enkele uren later stromen duizenden DDR-burgers al naar de grens met West-Berlijn, die nog vóór 22.00 uur open gaat onder druk van de bevolking.
28 november 1989
West-Duitse regering in de Bundeshaus (Bonn, BRD)
Bondskanselier Helmut Kohl maakt zijn zogenaamde tienpuntenplan bekend om de eerste stap te zetten naar de éénwording van de twee Duitslanden.
1 december 1989
Volkskammer (Oost-Berlijn, DDR)
De Volkskammer schrapt de leidende rol voor de SED uit de grondwet.
3 december 1989
Enkele dagen nadat de leidende rol v/d SED uit de Oost-Duitse grondwet is geschrapt, treden SED-secretaris Egon Krenz, het Politbureau en het Centraal Comité v/d SED af.
7 december 1989
De 'Runde Tisch' (Ronde Tafel) komt voor de eerste keer in (Oost) Berlijn bijeen.
8 december 1989
1e bijzondere SED-partijcongres
Er vindt een bijzonder partijcongres plaats bestaande uit 2753 gedelegeerden. Tijdens het congres blijkt al snel, dat er veel belangrijke beslissingen moeten worden genomen over de hervorming v/d partij. Het congres wordt daarom uitgesmeerd over 2 sessies.
Er vindt een bijzonder partijcongres plaats bestaande uit 2753 gedelegeerden. Tijdens het congres blijkt al snel, dat er veel belangrijke beslissingen moeten worden genomen over de hervorming v/d partij. Het congres wordt daarom uitgesmeerd over 2 sessies.
16 & 17 december 1989
2e bijzondere SED-partijcongres
De tweede sessie v/h congres vind plaats op 16 en 17 december.
Het Centraal Comité en Politbureau worden afgeschaft en vervangen door een gewoon partijbestuur (Parteivorstand) en de hervormingsgezinde Gregor Gysi wordt tot voorzitter van de partij gekozen.
De tweede sessie v/h congres vind plaats op 16 en 17 december.
Het Centraal Comité en Politbureau worden afgeschaft en vervangen door een gewoon partijbestuur (Parteivorstand) en de hervormingsgezinde Gregor Gysi wordt tot voorzitter van de partij gekozen.
18 december 1989
Circa 200.000 burgers luiden met de eerste goedgekeurde maandagdemonstratie met kaarsen en fakkels het 'stille einde' in v/d maandagdemonstraties in Leipzig in 1989.
De klokken van alle kerken in Leipzig luiden ter nagedachtenis aan de slachtoffers van geestelijke onderdrukking en geweld.
De klokken van alle kerken in Leipzig luiden ter nagedachtenis aan de slachtoffers van geestelijke onderdrukking en geweld.
24 december 1989
Opening van de binnengrenzen in Duitsland; visumplicht en verplichte valuta-omwisseling bij reizen naar de DDR komen voor inwoners van West-Duitsland te vervallen.
5 februari 1990
"Deutschland – einig Vaterland!" (Duitsland één vaderland) klinkt het als belangrijkste eis v/d ongeveer 100.000 demonstranten in Leipzig.
februari 1990
Besloten wordt om de naam v/d SED te wijzigen in Partei des Demokratischen Sozialismus (PDS).
20 februari 1990
Het Nationale Front werd ontbonden en bij de verkiezingen van 1990 deed iedere partij afzonderlijk of in alliantie met één of meerdere andere partijen mee.
12 maart 1990
De laatste maandagdemonstratie in Leipzig: voor de laatste keer met circa 70.000 deelnemers. De burgerbewegingen klagen dat het karakter van de demonstraties veranderd is en de tolerantie verdwenen is.
18 maart 1990
Bij de verkiezingen voor de Volkskammer (Oost-Duitse parlement) behaalde de PDS maar 16.3% van de stemmen.
april 1990
Na de eerste democratische verkiezingen (de Volkskammerwahl) werd de Staatsraad afgeschaft en de functie van president in ere hersteld. Een president werd niet meer gekozen, de taken van het staatshoofd werden tot 3 oktober 1990 waargenomen door de voorzitter van de Volkskammer.
1 juli 1990
De eenwording van Duitsland op valutair, economisch en sociaal vlak treedt in werking. De West-Duitse Mark werd in de DDR ingevoerd en hield de DDR-Mark op te bestaan.
Bij alle uitbetaalpunten vormen zich lange rijen. Tegelijkertijd volgt de invoering v/d sociale markteconomie en de aanpassing van de sociale verzekering van de DDR aan het verzekeringssysteem v/d Bondsrepubliek Duitsland.
Bij alle uitbetaalpunten vormen zich lange rijen. Tegelijkertijd volgt de invoering v/d sociale markteconomie en de aanpassing van de sociale verzekering van de DDR aan het verzekeringssysteem v/d Bondsrepubliek Duitsland.
22 juli 1990
De Volkskammer beslist dat de voormalige vijf deelstaten op het grondgebied van de DDR (Mecklenburg-Vorpommern, Thüringen, Saksen, Saksen-Anhalt, Brandenburg) in ere worden hersteld.
31 augustus 1990
Het herenigingsverdrag wordt in Oost-Berlijn ondertekend.
12 september 1990
(Moskou, Sovjet-Unie)
De ministers van Buitenlandse Zaken van de vier geallieerden uit de Tweede Wereldoorlog en van de twee Duitse staten ondertekenen in Moskou de soevereiniteitsverklaring (het zgn. "2+4"-verdrag) voor het verenigde Duitsland.
3 oktober 1990
Bondsdag (Berlijn, Duitsland)
Hereniging West- en Oost-Duitsland en de formele ontbinding van de DDR.
