Alledag in de DDR

home> alledag in de ddr

Alledaagse leven in de DDR

In dit hoofdstuk ligt de nadruk op het dagelijkse leven van de Oost-Duitsers. Er wordt o.a. gekeken wat voor muziek ze luisterden, hoe ze op vakantie gingen, maar ook waar ze gingen winkelen en wat voor televisieprogramma's ze keken.

Net even anders
Hoewel alles op 't oog wel een beetje hetzelfde was in de DDR, was het toch allemaal net even iets anders.

Levi's jeans, hotdogs, Coca-Cola en Nutella waren bijv. strikt verboden in de voormalige DDR. In plaats daarvan had je Boxer jeans, Ketwurst, Vita Cola en Nudossi chocopasta.

Schlangestehen
Eén van de meeste kenmerkende activiteiten in het alledaagse leven van de Oost-Duitsers was misschien wel het schlangestehen (vertaald: in de rij wachten).

Hoewel de schappen doorgaans vrij vol zaten in de winkels, was het assortiment vrij beperkt. Je had één soort boter, melk of suiker. Mensen zochten (vaak tevergeefs) naar verse en kwalitatief hoogwaardige (eind)producten zoals verzorgingsproducten, koffie, panty's en/of sigaretten, maar ook naar grondstoffen zoals bijv. staal, cacao, vlees en (tropisch) fruit.

Dit resulteerde in een schaduwhandel voor gewilde producten. Deze zgn. "bückwaren" werden onderin de toonbank apart gehouden door de verkoopsters. Met name technische apparatuur waren erg schaars.

Geruchten over schaarse producten leidden binnen zeer korte tijd tot lange wachtrijen rondom de winkels. Voorbijgangers gingen (vaak zonder enige aanleiding) aansluiten in deze rijen in de hoop iets nuttigs "op de kop te kunnen tikken". Als datgene waarvoor ze al die tijd in de rij hadden gewacht niet voldeed aan de verwachtingen, konden ze deze altijd nog als ruilmiddel gebruiken.

Schlangestehen

Kwaliteit
De kwaliteit van Oost-Duitse producten was doorgaans minder dan die van westerse producten. Als het even kon, kochten Oost-Duitsers dus de westerse varianten. Overigens was dit vooral weggelegd voor veelverdieners zoals hoge partijfunctionarissen of bestuurders. Het merendeel van de Oost-Duitsers moesten het doen met overwegend inferieure producten.

Zelf repareren
Vanwege de inferieure kwaliteit gingen producten wel eens kapot. Dit gold niet alleen voor kleding, maar ook bijvoorbeeld voor de televisie of auto. Gezien reserveonderdelen niet altijd voorhanden waren, waren Oost-Duitsers vaak op zich zelf aangewezen om éénvoudige reparaties uit te voeren.

Afrondend
De meeste Oost-Duitsers waren overigens vrij tevreden met hun leven en ondervonden nauwelijks hinder van de beperkingen, die de DDR met zich meebracht.

Het zijn met name diegenen, die weigerden in het gareel te lopen, die veerkrachtig moesten zijn in het alledaagse leven in de DDR.