Belangrijke data
Regelmatig vinden tentoonstellingen en/of bijeenkomsten plaats, die direct/indirect verband houden met de voormalige DDR. Hieronder een overzicht van de meest actuele tentoonstellingen.
Daarnaast zijn (voor de liefhebbers) alle nationale feestdagen uit de voormalige DDR benoemd onderin.
Daarnaast zijn (voor de liefhebbers) alle nationale feestdagen uit de voormalige DDR benoemd onderin.
Evenementen/tentoonstellingen/bijeenkomsten over de DDR
|
"VEB Museum Das Deutsche Hygiene-Museum in der DDR"
("VEB Museum - Het Duitse Hygiënemuseum in de DDR") Het Duitse Hygiënemuseum (DHM - Deutsches Hygiene-Museum) in Dresden vervulde taken op het gebied van gezondheidsopvoeding. Kundi werd tot 1990 gebruikt als mascotte om kinderen voor te lichten over gezondheid. Van 1982 tot 1991 fungeerde het museum als een samenwerkingscentrum van de Wereldgezondheidsorganisatie op het gebied van gezondheidsvoorlichting. Het museum werd opgenomen in het Blauwe Boek (Das Blaubuch), dat in 2001 werd gepubliceerd. Het Blauwe Boek is een lijst van nationaal belangrijke culturele instellingen in Oost-Duitsland. De tentoonstelling richt zich op de geschiedenis van het museum gedurende de naoorlogse periode tot het begin van de jaren negentig. Het museum staat/stond vooral bekend als een drukbezochte tentoonstellingslocatie en een staatsinstituut voor gezondheidseducatie in de DDR. Daarnaast was het een productiefaciliteit voor anatomische modellen en medisch educatief materiaal. Tenslotte was het ook een "clubhuis" waar culturele evenementen werden georganiseerd voor (en met) de werknemers. De tentoonstelling richt zich zowel op een publiek met Oost-Duitse socialisatie als op bezoekers die de DDR niet uit eigen ervaring kennen. Het biedt verschillende herinneringen en actuele controverses. |
"Hin und weg. Der Palast der Republik ist Gegenwart."
("Heen en weg. Het Paleis van de Republiek is het heden.") Geliefd en gehaat, bewonderd en verguisd, verdwenen en herinnerd: waar nu het Humboldt Forum staat, stond ooit de Palast der Republik (het Paleis van de Republiek), een representatief gebouw van de politieke macht in de DDR. Met het programma "Hin und weg. Der Palast der Republik ist Gegenwart" wijdt het Humboldt Forum een blik op deze verdwenen plek, reflecteert het op zijn bestaan en prehistorie, evenals op de publiekelijk bediscussieerde vraag waarom het Paleis van de Republiek werd afgebroken en het Humboldt Forum ervoor in de plaats werd gebouwd. De tentoonstelling brengt de geschiedenis en het heden van de Palast der Republik tot leven via voorwerpen uit (en over) het paleis, tekeningen, foto's en posters, audio- en video-interviews. De tentoonstelling is gewijd aan de verschillende fasen van het gebouw: van de planning en de bouw (1973-1976) tot het gebruik als multifunctioneel politiek en cultureel gebouw in de DDR, als zetel van de eerste vrij gekozen Volkskamer, het tijdelijke gebruik en de sloop in de Bondsrepubliek Duitsland, die in 2008 werd voltooid. Talrijke kunstwerken, ontwerpen en meubels uit het Paleis van de Republiek illustreren de verschillende gebruiksdoeleinden van het gebouw, waaronder fragmenten van de sculptuur Gläserne Blume (Glazen Bloem) en het schilderij Die Rote Fahne (De Rode Vlag) van Willi Sitte. |
"Heavy Metal in der DDR"
("Heavy metal in de DDR") Luider, harder, sneller - in de jaren 80 fascineerde heavy metal jongeren over de hele wereld. Terwijl bands als Metallica en Iron Maiden de podia in het Westen veroverden, ontwikkelde zich in het decennium voor de val van de Berlijnse Muur (en de hereniging) een even energieke heavy metalscene in de DDR, die zich op het Westen oriënteerde en door het SED-regime met argusogen werd bekeken. De tentoonstelling “Heavy Metal in de DDR” werpt een blik op het dagelijks leven van fans en bands: leren jassen en armbanden met studs, gitaren en platen vertellen over muziek en jeugdcultuur in de DDR in de jaren 1980. Hedendaagse getuigen brengen de verhalen tot leven. De cohesie van de heavy metalscene, bijvoorbeeld tijdens concerten, is net zo goed een onderwerp als de uitdagingen waarmee de meer apolitieke “metalheads” werden geconfronteerd in de omgang met het SED-regime. Intimidatie en bewaking door de Stasi maakten deel uit van het dagelijks leven. Met het toenemende succes van bands en radioprogramma's zoals “Tendenz Hard bis Heavy” op de jongerenzender DT64, werd heavy metal echter steeds meer getolereerd en kreeg de scene meer vrijheid. Wat gebeurde er met de scene na 1989/90? En wat is er overgebleven van heavy metal in de DDR? De tentoonstelling werpt een blik op het dagelijks leven in Oost-Duitsland in de jaren 1990 en 2000 en volgt de heavy metalscene door omwentelingen, extremen en revitalisering tot op de dag van vandaag. |
"PURe Visionen. Kunststoff-Möbel zwischen Ost und West"
Het "Senftenberger Ei" of “Garten-Ei” en de “Känguruh-Stuhl” worden nu beschouwd als iconen van Oost-Duits design. Deze zitmeubelen werden echter gemaakt van de kunststof polyurethaan (PUR) een materiaal wat ontwikkeld werd door de West-Duitse chemicus Otto Bayer, maar waarvan de technologie in het geheim werd opgekocht door de DDR. De tentoonstelling belicht de productie van PUR-meubelen tot het begin van de jaren 1980 en toont naast foto's, reclame- en filmfragmenten talrijke iconische en tot nu toe weinig bekende voorbeelden van meubelen ontworpen in de BRD en de DDR. Er wordt gekeken naar aspecten van de designgeschiedenis en het economisch beleid en er worden vragen gesteld over het toekomstige gebruik van polyurethaan, een materiaal dat moeilijk te recyclen is. In overeenstemming met het adagium “Chemie zorgt voor brood, welvaart en schoonheid”, zette de DDR rond 1960 de koers uit voor “Plaste und Elaste” (vertaald: “kunststoffen en elastomeren” zoals plastic en rubber) in het dagelijks leven. Ondanks zware investeringen was het echter moeilijk om gelijke tred te houden met westerse innovaties. Geïnspireerd door de mogelijkheden om massaal meubels van kunststof in plaats van hout te produceren, kocht de DDR aan het begin van de jaren zeventig machines en ontwerpen voor de productie van polyurethaan meubels in de Bondsrepubliek Duitsland. Al snel werden er meer polyurethaan meubels geproduceerd dan in enig ander land ter wereld. Dit werd gepresenteerd als een teken van socialistische vooruitgang zonder de West-Duitse oorsprong te noemen. |
"An den Rändern taumelt das Glück. Die späte DDR in der Fotografie"
("Het geluk balanceert op de rand. De late DDR in fotografie.") De visies op de late DDR tot aan die Wende aan het begin van de jaren 1990 variëren van documentaire praktijken tot artistieke en geënsceneerde visuele werelden, omvatten de media-grensganger fotografische film en bevragen de relatie tussen film en fotografie. De fototentoonstelling "An den Rändern taumelt das Glück" maakt een stop in Berlin-Hellersdorf en combineert verschillende genres en protagonisten. Daartoe wordt een selectie van meer dan 360 beelden van 37 fotografen in twee op zichzelf staande fasen opnieuw onder de loep genomen. |
DDR-tentoonstelling DEUDERA
De DDR-tentoonstelling DEUDERA is een particuliere tentoonstelling op initiatief van dhr. Klaus Horn. Het heeft tot doel het ideële en materiële cultuurgoed van de periode na de Tweede Wereldoorlog in 1945 tot de val van het communisme in 1989/90 in Oost-Duitsland te bewaren. Toekomstige generaties moeten een zo realistisch mogelijk beeld krijgen van het dagelijks leven in de DDR volgens dhr. Horn. De nadruk ligt niet op winstmaximalisatie, maar op het veiligstellen van de liquiditeit en de verdere kwantitatieve en kwalitatieve ontwikkeling van de DDR-tentoonstelling. Der Freundeskreis zur Förderung der DDR-Ausstellung (De Vriendenkring ter bevordering van de DDR-tentoonstelling) steunt het project zonder winstoogmerk binnen de grenzen van haar mogelijkheden en werft voor dit doel verdere vrienden, helpers en sponsors. |
Verschillende kleine exposities in het DDR museum
Het DDR museum stelt regelmatig verschillende exposities samen (doorgaans) op basis van het eigen inventaris. |
Verschillende tentoonstellingen Oost-Duitse vaartuigen
Het Ostschrott Kollektiv is een belangengroep uit Hamburg opgericht in 2019, die zich wijdt aan de voertuigtechniek uit de voormalige DDR. De huidige leden behoren tot de grootste vereniging in de DDR-oldtimerwereld in Noord-Duitsland. Zij organiseren het hele jaar door verschillende evenementen en stellen zo de technische cultuurgoederen van een vervlogen tijdperk aan alle belangstellenden voor. Klik hier voor een overzicht van alle evenementen. |
Schönheit der Form - Die Designerin Christa Petroff-Bohne
Het Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg (MK&G) wijdt een tentoonstelling aan het werk van ontwerpster Christa Petroff-Bohne, één van de belangrijkste Duitse ontwerpsters uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Petroff-Bohne verwierf bekendheid door haar eigentijdse ontwerpen van zowel serviesgoed als roestvrij stalen bestek en tafelgerei in opdracht van de VEB Auer Besteck- und Silberwarenwerke en VEB Elektrogerätewerk Suhl in de voormalige DDR. Haar meest iconische werken zijn de zilveren koffiekannetjes en ijscoupes. |
IDFA (International Documentary Film Festival Amsterdam)
Het International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) is een Nederlands documentairefestival dat jaarlijks in de maand november in Amsterdam wordt gehouden. Link naar DDR gerelateerde films |
Urlaub in der DDR - Von Ferienfreuden im In- und Ausland
Nog maar een jaar geleden zouden wij niet geloofd hebben dat het thema "Vakantie in de DDR" zo actueel zou zijn. In tijden van Corona en wereldwijde reisbeperkingen worden wij immers met bijna dezelfde problemen geconfronteerd als toen. Reizen naar het buitenland blijven voor de meesten van ons slechts dromen. In plaats daarvan zijn de Oostzee, het Mecklenburgse merengebied of de Duitse middelgebergtes opnieuw gewilde vakantiebestemmingen. De vraag naar vakantieverblijven in eigen land overtreft echter ruimschoots het aanbod, zoals 40 jaar geleden het geval was. Het Spreewaldmuseum Lübbenau nodigt u daarom uit voor een reis terug in de tijd naar de DDR. Welke hindernissen moesten toen overwonnen worden alvorens op vakantie te gaan? Leer hoe de staat de vakantieplanning regisseerde en waar creativiteit essentieel was. Van Interflug, TOUREX of Jugendtourist tot FKK, Ferienlager en Neptunfest, de tentoonstelling omspant de boog van officiële reisplannen tot privé-vakantiemomenten en nodigt uit tot herinneren, herontdekken en discussiëren. |
Rausch der Bilder.
Die Sammlung Chagas Freitas – Kunst aus der DDR und ihre Reise nach Brasilien. Chagas Freitas werkte als cultureel attaché bij de Braziliaanse ambassade in Oost-Berlijn. In het midden van de jaren tachtig begon hij kunst uit de DDR te verzamelen die buiten het officiële kunstestablishment was ontstaan. Hij integreerde deze consequent in zijn collectie Braziliaanse kunst. Deze collectie (tegenwoordig in hoofdstad Brasilia gevestigd) omvat ongeveer 1.200 kunstwerken van belangrijke kunstenaars uit Oost-Duitsland en Brazilië. Schilderijen, handtekeningen en prenten van Gerda Lepke, Max Uhlig, Horst Bartnig, Hermann Glöckner, Strawalde en vele anderen maken deel uit van de collectie, evenals schilderijen en tekeningen van onder meer Alex Flemming, Jose Spaniol en Carlito Carvalhosa. |
Zwischenzeit 1990 - Fotografien aus Ost-Berlin von Nelly Rau-Häring
Het is 1990 in Oost-Berlijn, een periode van verandering tussen de val van de Muur en de hereniging. De Zwitserse fotografe Nelly Rau-Häring documenteert in haar foto's de bijzondere stemming van deze tussenperiode. Na de opening van de grens in november 1989 kunnen mensen ongehinderd reizen: van Oost naar West en omgekeerd. Er zijn nog steeds twee Duitse staten, maar het dagelijks leven is aan het veranderen. Op straat ontmoet het nieuwe het oude: in de snackbar zijn er kebabs en koffie op basis van typische DDR-Rationell-gerechten. Trabbis staan geparkeerd in de straten en kleurrijke posters maken reclame voor West-Duitse merken. Restaurants en winkels sluiten, lege winkels en pubs domineren het straatbeeld. Een paar meter verderop bieden straatverkopers nieuwe waren aan. De invoering van de D-Mark op 1 juli 1990 belooft een nieuw begin en veel mensen staan in de rij voor de nieuwe munt. Tegelijkertijd blijven veel schappen leeg in de dagen voor de uitwisseling, omdat westerse goederen geacht worden de oosterse producten te vervangen. Deze fase tussen de val van de Muur en de hereniging op 3 oktober 1990 wordt gekenmerkt door tal van tegenstrijdigheden. Nelly Rau-Häring verhuisde in 1965 op 18-jarige leeftijd naar West-Berlijn en begon te fotograferen in de verdeelde stad - in Oost en West. In 1990 reist zij ook herhaaldelijk naar Oost-Berlijn en legt met haar 35 mm-camera vluchtige straattaferelen vast. Zij heeft een goed gevoel voor expressieve beelden waarvan de complexiteit vaak pas op het tweede gezicht zichtbaar wordt. Haar interesse gaat uit naar mensen, maar haar snapshots geven ook inzicht in hedendaagse gebeurtenissen die gekenmerkt worden door tegenstellingen. |
"Power von der Eastside!" DT64 - Das Jugendradio und seine Bewegung
"Power from the Eastside!" was de zelfbewuste slogan jingle van het populaire jongerenradiostation DT64, dat volgens het Eenheidsverdrag op 31 december 1991 zou worden opgeheven. Maar het werd ook de strijdkreet van de DT64 reddingsbeweging, die zich hiertegen verzette - ten dele zelfs met succes. Een tentoonstelling (vergezeld van diverse manifestaties) herdenkt nu dit mediapolitieke geschil, waarin een zeer geëngageerde massaminderheid, die ook in het Westen groeide, met verbeeldingskracht en energie opkwam voor haar massamedium. |
Dumper, Dreirad, Raketenauto - Spielzeugträume aus der DDR
Of het nu gaat om modelauto's, speelgoedtreinen, bouwdozen of speelkaarten - de nieuwe speciale tentoonstelling wil laten zien hoe uitgebreid, kleurrijk en vooral leerzaam speelgoed vroeger kon zijn. Het Voertuigenmuseum zal ook open zijn tussen Goede Vrijdag en Paasmaandag (15 april 2022 t/m 18 april 2022) van 10.00 tot 17.00 uur. |
"De DDR heeft nooit bestaan"
Tentoonstelling van KHM-studente Anne Arndt in Museum Morsbroich, Leverkusen Anne Arndt, geboren in Schwerin, behoort tot de derde en dus laatste generatie van het Oosten. In haar tentoonstelling "Die DDR hat's nie gegeben" (De DDR heeft nooit bestaan.) gaat de winnares van de KHM-promotieprijs voor vrouwelijke kunstenaars van dit jaar kritisch in op de erfenis van de DDR. Aan de hand van het voorbeeld van een voormalige bunker aan de Oostzee, die in de DDR-tijd werd gebruikt als militaire bewakingsfaciliteit voor gevluchte staatsburgers en nu deel uitmaakt van een populair toeristenoord, stelt Anne Arndt onze openbare leefruimte ter discussie als een spiegel van sociale machts- en geheugenstructuren. De bunkerinstallatie, die door strandafslag geleidelijk in de Oostzee wegzinkt, dient als metafoor voor het omgaan met de geschiedenis en de erfenis van de DDR. "Die DDR hat's nie gegeben" (De DDR heeft nooit bestaan) - de titel van het werk verwijst naar een bekende graffiti die werd aangetroffen op de overblijfselen van de fundamenten van het Paleis van de Republiek in Berlijn, dat na de val van de Muur werd gesloopt. Ooit was het de zetel van de Volkskammer en een herkenningspunt van de DDR. Vandaag de dag is de plek nog steeds een topografisch symbool van twee contrasterende staatsvormen, dankzij de recente reconstructie van het voormalige Berlijnse stadspaleis en de komst van het Humboldt Forum. Aan de hand van interviews met hedendaagse getuigen, documentair materiaal uit privé archieven, Stasi-dossiers over ontsnappingspogingen en video- en fotomateriaal van de huidige ruïneuze staat ter plaatse, tekent Anne Arndt in haar werk een gelaagd psychogram van het landschap en zijn samenleving, dat zich beweegt tussen transfigurerende herinnering, bewuste repressie en kritische distantie. Onvermijdelijk wordt er verwezen naar het heden - de geschiedenis herhaalt zich. Zijn wij vandaag, zestig jaar na de bouw van de Muur, werkelijk een verenigde samenleving? Is de grens tussen Oost en West werkelijk overwonnen of is er alleen een verschuiving geweest van een topografisch naar een mentaal niveau? Hoe gaan wij momenteel om met kwesties als grenzen, vlucht, verlies van huis en identiteit? |
Ohne Ende Anfang - Zur Transformation der Sozialistischen Stadt
Deze tentoonstelling gaat over de bouw van de eerste appartementsgebouwen van Eisenhüttenstadt precies 70 jaar geleden. Eisenhüttenstadt is een planmatig gebouwde gemeente na de Tweede Wereldoorlog voor grootschalige ijzer- en staalproductie, die de DDR dacht nodig te hebben. Aanvankelijk kreeg de nederzetting de naam Stalinstadt. In 1961 werd die naam gewijzigd in Eisenhüttenstadt. Het jubileum biedt een gelegenheid om de geschiedenis en de toekomst van deze bijzondere stad onder de loep te nemen en te verruimen door haar te vergelijken met andere geplande steden van het socialistisch modernisme. |
Künstlerinnen.
Fotografien von Sibylle Fendt Het "Sammlungs- und Dokumentationszentrum Kunst der DDR" (vertaald: "Verzamelings- en Documentatiecentrum Kunst van de DDR") werd in 1995 in kasteel Beeskow opgericht om kunstwerken en voorwerpen te bewaren, die na 1990 hun eigenaar hadden verloren. In 2001 werd de naam veranderd in Kunstarchiv Beeskow en vandaag behoort de collectie toe aan het Museum Utopia and Everyday Life. Museum Utopia and Everyday Life (waar het Beeskow Kunstarchief dus onder valt) besteedt in zijn projecten en tentoonstellingen regelmatig aandacht aan vrouwelijke kunstenaars. In deze context werd de Berlijnse fotografe Sibylle Fendt uitgenodigd om vrouwelijke kunstenaars te portretteren wiens werken deel uitmaken van de collectie van het Beeskow Kunstarchief. |
Die Mitte
Neo Rauch In de jaren ’90 van de vorige eeuw veroverde Neo Rauch de kunstwereld met zijn figuratieve schilderijen. Zijn schilderijen vielen toen buiten de boot van de hedendaagse kunst: ze waren niet abstract en niet conceptueel. Zijn voorliefde voor strips, zijn afkomst uit de DDR en het nieuwsgierige makende, ongrijpbare karakter van zijn verhaallijnen versterken nog eens het Raadsel Rauch. Hij is een prominente wegbereider van de grote terugkeer van de figuratie binnen de beeldende kunst, en met én door hem verwierf Leipzig een internationale reputatie als stad van de schilders. Die Mitte is een overzicht van Rauchs meest recente schilderijen, in combinatie met een bijzondere categorie uit zijn vroege werk – de reeks tondi die hij in 1993 en 1994 maakte. |
Oh diese Schule!
Van krijtbord naar Polylux. De tentoonstelling geeft inzicht in de schooltijd in verschillende tijdperken, van het Duitse Keizerrijk tot het nationaal-socialisme en de DDR. Reis mee naar de klaslokalen van lang vervlogen tijden, neem plaats aan oude schoolbanken en blader door historische schoolboeken. Van lessen tot pauzespelletjes, de tentoonstelling vertelt hoe het dagelijkse schoolleven er vroeger uitzag en nodigt u uit om uw eigen verhalen en herinneringen aan de schooltijd te delen. |
"Unterm Strich - Karikatur und Zensur in der DDR"
(Onder de streep - Karikatuur en censuur in de DDR) De tentoonstelling "Unterm Strich. Karikatuur en censuur in de DDR" in het Friedrich Ebert Huis in Heidelberg geeft inzichten in de realiteit van de SED-dictatuur. Karikaturen werden in de DDR voornamelijk gebruikt door de machthebbers voor hun propaganda doeleinden. Sinds de jaren vijftig zijn talloze beelden van de vijand gecreëerd, gericht tegen tegenstanders in binnen- en buitenland. Maar de mensen wilden de waarheid zien. Vanaf de jaren zeventig tekenden karikaturisten steeds vaker werken die het contrast tussen aspiratie en werkelijkheid in het land blootlegden. Tentoonstellingen lieten zien wat de media verborgen hielden: Tekortkomingen van de planeconomie, sociale problemen, bewapeningsmanie en milieuvernietiging. |
„70 Jahre Kunst am Bau“
70 jaar kunst op gebouwen in Duitsland In 1950 besloten zowel de Duitse Bondsdag als de Volkskammer van de Duitse Democratische Republiek (DDR) beeldende kunstenaars te betrekken bij bouwprojecten van de staat en een vast deel van de bouwsom te reserveren voor kunst in nieuwe gebouwen en de renovatie van openbare gebouwen. Sindsdien hebben bijna alle grote Duitse kunstenaars kunst op gebouwen gerealiseerd en meer dan 8.000 werken gemaakt. Aangezien de meeste daarvan te zien zijn in federale gebouwen of in hun open ruimtes, blijft een groot deel verborgen voor het publiek. Om deze kunstwerken (die vaak verborgen zijn in deze gebouwen) toegankelijk te maken voor een groter publiek, werd een tentoonstelling met een begeleidende catalogus gerealiseerd en een film gemaakt ter gelegenheid van het 70-jarig jubileum. Daarom hebben het Bundesministerium für Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen en het Bundesamt für Bauwesen und Raumordnung (BBR) (letterlijk vertaald: ministerie voor bouwtechniek en het bondsbureau voor bouw en ruimtelijke ordening) het jubileum aangegrepen om een tentoonstelling en een publicatie te ontwikkelen en een film te produceren. |
OSTPRO-beurs in Berlijn
De OSTPRO-beurs in Berlijn is een halfjaarlijkse verkoopbeurs voor producten uit de voormalige DDR, maar ook uit andere Oost-Europese landen uit het DDR-tijdperk. Diverse (kleine en middelgrote) bedrijven presenteren hier niet alleen populaire klassiekers uit de DDR-kindertijd, maar ook allerlei nieuwe producten, die u kunt leren kennen. Hier valt te denken aan specialiteiten en delicatessen uit de nieuwe deelstaten zoals Thüringer Rostbratwurst, Blasenwurst, heerlijke whisky-salami of paardenworst. Ook zijn er ook klassieke producten zoals Rotsternschokolade, peperkoek, aromatische theesoorten en heerlijke kerststollen. Verder zijn er breiwerk, kousen, designhoeden, zilveren sieraden, kerstkaarsen, huishoudelijke artikelen, houtwaren uit het Erzgebirge, boeken, bubbelbaden en nog veel meer. Ook de bekende Oost-Duitse stripfiguren Mr. Fuchs, Pittiplatsch en Schnatterinchen kunnen op de bezoekersbeurs als poppen of beeldjes worden gekocht. De aangeboden producten zijn natuurlijk niet het echte spul uit de DDR-tijd, maar hebben voornamelijk als doel om het ostalgisch gevoel een beetje te kunnen herbeleven. Dus als je toevallig in (de buurt van) Berlijn bent tussen 21 en 23 april, dan kun je even langs huppelen. Hieronder nog een impressie van de Ospro-beurs van 2016 |
„Grenzen der Freundschaft“.
Tourismus zwischen der DDR, ČSSR und Polen Tijdens de Koude Oorlog liep het "IJzeren Gordijn" door Europa, maar de grenzen tussen de socialistische "bevriende landen" waren ook een politieke kwestie en slechts in beperkte mate begaanbaar. In de jaren zestig werden zij iets meer doorlaatbaar, maar 1972 betekende een echte doorbraak: in de DDR, de CSSR en Polen werden verordeningen van kracht die het mensen mogelijk maakten elkaars grenzen te overschrijden zonder paspoort of visum. Miljoenen mensen hebben hier al in het eerste jaar gebruik van gemaakt. Zij maakten vakantiereizen, dagtochten of shopping trips naar de buurlanden. Deze massale en ongeorganiseerde reizen naar het buitenland brachten het dagelijks leven in een vreemd land dichterbij, hoewel dit niet altijd even soepel verliep. De tentoonstelling belicht de gelaagde reiservaringen over de "grenzen van de vriendschap" heen. Te zien zijn toeristische voorwerpen uit het Utopia and Everyday Life Museum, uit andere collecties en archieven, en van particuliere bruikleengevers: van reiscatalogi, affiches en kaarten tot vakantie souvenirs, prentbriefkaarten, fotoalbums en 35mm films. |
Fotografie aus Jena (dubbele tentoonstelling)
- "Jena 1989 - Vor der Wende" - fotogroep mARTa met Peter Eichler, Dr. Bernd Harnisch en Frank Müller - "Mut. Wut. Hoffnung. (Moed. Woede. Hoop.)" van Guntard Linde Deze dubbeltentoonstelling bekijkt de periode vlak vóór de Wende door de ogen van fotografen van de fotogroep mARTa uit Jena. De tijd van de Wende met zijn manifestaties en demonstraties komt evenzeer kort aan bod als een soort momentopnamen. Deze foto's van de fotogroep mARTa zijn straatfotografie in klassieke zin. Daarnaast komen de foto's aan bod van Jenaer fotograaf Guntard Linde (opgeleid aan de kunstacademie van Leipzig), die de grote veranderingen volgde tussen de herfst van 1989 en het begin van de jaren negentig bij manifestaties en demonstraties in Jena en Berlijn. Linde was vooral geïnteresseerd in de mensen die deelnamen aan de politieke processen. Zijn foto's weerspiegelen de verwachtingen en gevoelens die samenhangen met de tijd van verandering. |
13-07-2023 - 16-07-2023
(INMIDDELS VERSTREKEN) Adres SV Schützenverein Brackel (lokale schietvereniging) Im Haßel, 21438 Brackel, Duitsland Toegangsprijs - dagkaart (tot 18:00 u): gratis - avondprogramma (18-24 u) : 5,- / 10,- - campingkaart (3 dagen): 40,- Kaartverkoop via https://checkpoint.ostschrott.de |
IFA CHECKPOINT
Het Ostschrott Kollektiv (OSK) is een non-profit vereniging uit Hamburg, die zich inzet voor de voertuigtechniek uit de voormalige DDR. Ze zijn schijnbaar de grootste vereniging in DDR-klassiekers in Noord-Duitsland. Regelmatig organiseert het OSK bijeenkomsten/festivals m.b.t. oldtimervoertuigen uit de DDR-tijd voor liefhebbers. Deze bijeenkomsten schijnen gepaard te gaan met veel muziek, eten en drinken en ze duren vaak meerdere dagen. Dit specifieke festival aankomend juli duurt maar liefst 4 dagen (van donderdag t/m zondag). Klik hier voor het complete agenda van OSK voor 2023. |
Re-Connect. Kunst und Kampf im Bruderland
Het Museum der bildenden Künste (MdbK) toont een driedelige tentoonstelling over de geschiedenis van de immigratie in de DDR en de gevolgen daarvan. In het eerste deel worden werken getoond van kunstenaars uit de zogenaamde socialistische broederlanden. Dankzij de internationale culturele diplomatie van die tijd konden velen van hen studeren aan kunstacademies in Leipzig, Dresden, Oost-Berlijn of Halle. Anderen ontvluchtten hun land van herkomst en vonden hun toevlucht in de DDR. Het tweede deel van de tentoonstelling is gewijd aan de promotie van jonge kunstenaars. Het MdbK biedt jonge kunstenaars met postmigrante biografische referenties aan de DDR de mogelijkheid hun werk in een groepstentoonstelling te presenteren. Het laatste deel van de tentoonstelling gaat over het taboe op racisme in de DDR en de levensomstandigheden van contractarbeiders, buitenlandse studenten en hun nakomelingen. Er worden schilderijen / werken op papier / videowerken en foto's vertoond van César Olhagaray (Chili), Getachew Yossef Hagoss (Ethiopië), Michael Touma (Israël), Mona Ragy Enayat (Egypte), Rimer Cardillo (Uruguay), Solomon Wija (Ethiopië), Teresa Casanueva (Cuba), Semir Alschausky (Leipzig, Duitsland), Philipp Farra (Schönebeck (Elbe), Duitsland), Minh Duc Pham (Bad Schlema, Duitsland), Alina Simmelbauer (Sömmerda, Duitsland), Sarnt Utamachote (Thailand) Phuong Phan (Vietnam) en Mahmoud Dabdoub (Libanon). |
"Der große Schwof. Feste feiern im Osten."
("Het grote feest. Feestvieren in het oosten"). Het is geen geheim: kunst uit het Oosten heeft het moeilijk, zelfs vandaag de dag. Zelfs na meer dan 30 jaar is er weinig veranderd. Deze tentoonstelling verkent het Oosten met artistieke middelen op meestal niet-kunstzinnige gebieden. Het gaat over iets heel essentieels, iets dat zeer relevant is in gesloten samenlevingen: het gaat over festivals en de manier waarop ze gevierd worden! Er worden ongeveer 300 foto's getoond van 31 kunstenaars die dit (privé én publiekelijk) zo gewichtige thema afbeelden en in vraag stellen bij gelegenheden en met hun artistieke handtekening tot de tijd van de val van het communisme. De hoofdstukken zijn gek, saai, van buitengewone schoonheid of zo saai als een gestandaardiseerd dagelijks leven maar kan zijn. Ze zijn zo heterogeen als het leven en de levenservaringen waren in dit verdwenen land. Feesten, dansen, drinken: in alle tijden werd "feesten" beschouwd als een welkome uitlaatklep voor opgekropte energie die voortkwam uit het dictaat van meningen, spreekverboden, in diskrediet brengen en een voorkeur voor opportunistisch gedrag. Mensen ontmoetten elkaar spontaan en op een min of meer georganiseerde manier, in privé of onofficiële gezellige nissen, vaak speciaal voor dit doel gecreëerd. Buiten de beperkingen van het dagelijkse leven en de voorgeschreven ideologie, onttrok dit "andere" leven zich grotendeels aan de officiële controle en opende heilzame ruimten van vrijheid. Er worden niet alleen bekende en vaak gereproduceerde foto's getoond, maar ook talloze nieuwe en onbekende werken waarvan de fenomenologische of artistieke bijdrage aan de tentoonstelling nauwelijks minder is en vaak doordringt tot zeer privé of regionale gebieden. Voorbij alle clichés van het grijze Oosten en de dagelijkse bewaking laat de tentoonstelling een zeer verrassend stukje alledaagse cultuur zien - levendig, kleurrijk en divers. |
Wolf Biermann. Ein Lyriker und liedermacher in Deutschland
Het Duits Historisch Museum toont de nieuwe tentoonstelling "Wolf Biermann. Een tekstschrijver en liedjesschrijver in Duitsland", samengesteld door Monika Boll. Wolf Biermann is een van de bekendste liedjesschrijvers van Duitsland. Zijn verbanning uit de DDR in 1976 was een politieke censuur in de naoorlogse Duitse geschiedenis en een erkenning van grote hulpeloosheid van de kant van de SED-partijleiding. De tentoonstelling richt zich op het leven en werk van de tekstschrijver en singer-songwriter tegen de achtergrond van de bijzondere positie die cultuur innam in de DDR en zijn verwevenheid met de (culturele) politieke gebeurtenissen van de hedendaagse Duitse geschiedenis. |
Sonderausstellung "Unser Sandmännchen"
(Speciale tentoonstelling "Unser Sandmännchen") De Heimat- und Geschichtsverein Ohorn 2002 e.V. presenteert de speciale tentoonstelling "Unser Sandmännchen" in het Heimatmuseum Ohorn. De Sandman was een publiekslieveling in de DDR en is dat (vandaag de dag) nog steeds. 30 jaar lang bereikte het vanuit het televisiecentrum in Berlijn-Adlershof elke avond talloze kinderen in Oost- en West-Duitse huiskamers en bracht hen als het ware naar bed. Van 14 oktober tot 16 december 2023 is de speciale tentoonstelling "Unser Sandmännchen" te zien in het streekmuseum in Ohorn. Er zullen talrijke originele stukken uit de rbb media-collectie te zien zijn. Natuurlijk is de tentoonstelling niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen die de Sandman uit hun kindertijd kennen. Er zijn veel figuren en voertuigen te zien uit meer dan 60 jaar Abendgruß-geschiedenis. In samenwerking met rbb media GmbH wordt deze tentoonstelling voor het eerst in het district Bautzen getoond. Er is een fotohoek met de Sandman, een tv-kamer met Abendgruß-kortfilms en een knutselhoek voor kinderen. Informatie over het maken van de populaire tv-serie rondt de tentoonstelling af! Openingstijden woensdag 10:00-16:00 zaterdag 13:00-17:00 zondag 10:00-17:00 |
DDR-themamiddag
"De DDR in beeld, geluid en druk" Bijna 4 jaar na Festival 30 Jahre Mauerfall (wat een ongelofelijke succes was overigens), organiseert het DDR-Museum uit Monnickendam samen met het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid een DDR themamiddag, waarin de media, muziek en het geschreven woord over de DDR centraal staan. Het Nederlands gesproken programma wordt aangevuld met muziek van Die Trabis. |
„Ein anderes Land. Jüdisch in der DDR“
"Een ander land. Joods in de DDR" Met "Een ander land, Joods in de DDR" toont het Joods Museum Berlijn (JMB) vanaf 8 september 2023 een cultuurhistorische tentoonstelling over Joodse ervaringen in de DDR. Persoonlijke voorwerpen van hedendaagse getuigen en hun nakomelingen, evenals interviews met Joden die hun verhalen vertellen, geven individuele Joodse perspectieven weer. Er worden inzichten onthuld in het leven van Joden, die Duitsland ontvluchtten voor de nationaalsocialisten en terugkeerden naar de Sovjetbezettingszone (SBZ) na 1945, de concentratiekampen overleefden of hun onderduikperiode overleefden. Na de ervaring van de Shoah hoopten velen van hen met de DDR een vrije, antifascistische staat op te bouwen: "een ander land". Hetty Berg, directeur van het JMB, legt uit: "De tentoonstelling is gewijd aan de vraag wat het betekende om Joods te zijn in de DDR - binnen en buiten gemeenschappen, voor individuen en verschillende generaties. Hedendaagse getuigen en hun nakomelingen doen verslag van wat er terecht is gekomen van hun hoop op een antifascistische staat en hoe zij vandaag de dag tegen hun joods-zijn in de DDR aankijken. Hun verhalen onthullen een veelheid aan individuele ervaringen in Oost-Duitsland." |
Wooncomplex Leipziger Strasse
Plannen, bouwen en wonen in de hoofdstad van de DDR. Het wooncomplex Leipziger Straße, dat vanaf 1969 werd gebouwd, moest een antwoord zijn op de woningnood in Oost-Berlijn en tegelijkertijd een showcase van het socialistische leven. De tentoonstelling schetst de plannings- en bouwgeschiedenis van het wooncomplex en belicht speciale ontwerpdetails. Het laat zien hoe "stad" werd gedacht, gepland en geleefd in de jaren 1970. Samengesteld door Edouard Compere. |
Transkulturelle Kunstgeschichten in der DDR
In de Albertinum staat de transculturele kunstgeschiedenis van de DDR en haar culturele betrekkingen met socialistisch georiënteerde landen in het Zuiden centraal. De tentoonstelling geeft een breder beeld van de culturele betrekkingen van de DDR met socialistisch georiënteerde landen, met name die in het Zuiden, en hun onafhankelijkheids-bewegingen. |
Vier Frauen. Vier Lebensläufe - Fotografieren in der DDR
Vier vrouwen. Vier biografieën - Fotografie in de DDR Maak kennis met de tentoonstelling "Vier vrouwen. Vier biografieën." en de vier hoofdrolspeelsters Christine Stephan-Brosch, Evelyn Krull, Gerdi Sippel en May Voigt. De vier vrouwen zijn met elkaar verbonden door hun leven in de DDR en hun werk als fotografen. De tentoonstelling is gewijd aan werken die gemaakt zijn tot de politieke verandering in 1989 en toont de verschillende perspectieven op de sociale en politieke omstandigheden. |
"Traumbilder"
("Droombeelden") Vanaf 16 februari wordt de tentoonstelling "Traumbilder" ("Droombeelden") gepresenteerd in het Humboldt Kasteel uit de Mansfeld Gallerij met geselecteerde schilderijen, grafieken en beeldhouwwerken uit de collectie van de VEB Mansfeld Kombinat "Wilhelm Pieck". De VEB gaf sinds 1949 opdrachten of kocht kunstwerken aan. De collectie combineert hedendaagse kunst en lokale geschiedenis en is een van de belangrijkste verzamelingen van werken in de DDR. De geschiedenis van de collectie eindigt met het verval van de mijnbouw in de regio Mansfeld aan het begin van de jaren 1990. De tentoonstelling presenteert een selectie werken waarin voorstellingen van dromen en verlangens worden gethematiseerd. Een stimulans om na te denken over de transformatie van de eigen visies door de tijd en door de eeuwen heen. Bezoekers van de tentoonstelling kunnen werken zien van de Chileense graficus en schilder Santos Chávez (1934-2001), die in 1982 naar de DDR emigreerde. De in Halle geboren schilder Uwe Pfeifer en de in Saksen geboren Hans Hendrick Grimmling maken ook deel uit van de tentoonstelling, net als Wilfried Falkenthal's Mansfeld polyptiek. |
"Punk in der DDR" - fotografiert von Christiane Eisler
Analog Art Photography Leipzig is een galerie en een collectief van fotografen, die uitsluitend fototentoonstellingen organiseert van kunstenaars die analoog werken. Fotografe Christiane Eisler beleefde (en documenteerde) het wilde begin van de punkbeweging in de DDR rond 1982/83, voornamelijk in Leipzig en Berlijn. Ze maakte unieke foto's van uit de hand gelopen concerten en bijeenkomsten en vooral van zeer persoonlijke portretten. Veel foto's mochten niet worden getoond in de DDR en tentoonstellingen werden verboden. Galerie Analogue Art Photography toont een nieuwe editie van met de hand vergrote zwart-wit foto's uit Christiane Eislers omvangrijke negatievenarchief. |
Nationale feestdagen in de voormalige DDR
Bron: www.wikipedia.nl